(บรรยายหญิง) วัยเลย 70 ปี ออกกำลังแบบไหนได้บ้าง แบบนี้ (ติ๋ว) เดินหันหลังขึ้น Why you walk like this? Legs are getting strong (บรรยาย) แบบนี้ Nine Ten (บรรยาย) หรือแรง ๆ แบบนี้ (บรรยาย) เฉลยว่า ได้ทุกแบบ ตามพี่ติ๋วกับคุณป้าฮิโรโกะไปกันเลย

[เสียงดนตรี]

(บรรยาย) ตอนนี้เราจะมาติดตาม การใช้ชีวิตร่วมกับผู้สูงอายุชาวญี่ปุ่น
ของพี่ติ๋วกันต่อค่ะ
พี่ติ๋วบอกว่า มาอยู่ญี่ปุ่น แม้จะอยู่กับผู้สูงอายุ
แต่ปรากฏว่า ต้องกระตือรือร้นมากกว่าอยู่เมืองไทยเสียอีก เพราะคุณป้าฮิโรโกะ คึกคัก ทำกิจกรรมโน่นนี่อยู่ตลอดเวลาเลยค่ะ
ทั้งเดินชอปปิง ไปเรียนศิลปะการแสดง อยู่บ้านก็ไม่เคยอยู่เฉย ๆ เลย นี่เห็นบอกว่า วันสุดท้ายของการใช้ชีวิตด้วยกัน จะพาพี่ติ๋วไปเดินออกกำลังตั้งแต่เช้ามืด เอาจริงใช่ไหมคะนี่
แต่กิจกรรมวันที่สามในญี่ปุ่น
ของพี่ติ๋วยังไม่จบค่ะ
วันนี้คุณป้าฮิโรโกะ
จะพาพี่ติ๋วไปไหนต่อนะ (ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) เห็นว่าเหนื่อยมาก ๆ คุณฮิโรโกะบอกว่าไม่เป็นไร สบาย ๆ

[เสียงดนตรี]

(ฟูจิ) นี่ก็คือบ้านของอาจารย์อีกคนหนึ่ง ซึ่งสอนเรื่องโกโตะ เรื่องการใช้ดนตรีญี่ปุ่นครับ

[เสียงดนตรี]

(ภาษาญี่ปุ่น) (บรรยาย) ทำไมคุณป้าฮิโรโกะ
จะต้องใส่กิโมโนในวันนี้ด้วย เดี๋ยวเราจะได้รู้กันค่ะ

[เสียงดนตรี]

(ฟูจิ) เคยไปเล่นที่ประเทศไทยด้วยนะครับ
(ภาษาญี่ปุ่น) (บรรยาย) คุณป้าฮิโรโกะ
จะพาไปดูการเรียนดนตรีญี่ปุ่นแบบโบราณค่ะ
เครื่องดนตรีที่กำลังบรรเลงกันอยู่นี้คือ โกโตะ ซึ่งไม่ได้เล่นกันง่ายเลยนะคะ และคุณป้าฮิโรโกะก็เริ่มเรียน ตอนที่อายุมากแล้วด้วย คือเรียกว่าหลังเกษียณ อยากเรียนอะไร ก็เรียนหมดทุกอย่าง ใช้ชีวิตให้คุ้มค่า เธอบอกว่าอย่างนั้นค่ะ
และไม่ใช่แค่โกโตะเท่านั้นนะคะ ลองดูว่าเธอเล่นเครื่องดนตรีอะไรได้อีกบ้าง [เสียงเครื่องดนตรี] [เสียงปรบมือ] (ฟูจิ) ต่อไปเธอจะดีดชามิเซ็ง เพลงนี้เป็นเพลงที่เมื่อวานเธอเป็นคนเต้น
แต่วันนี้เป็นเพลงที่เธอเต้น เอามาเล่นดนตรี แล้วทางอาจารย์ก็จะใช้โกโตะ ส่วนเธอจะดีดชามิเซ็ง [เสียงเครื่องดนตรี] (บรรยาย) เป็นประสบการณ์ที่น่าประทับใจ
สำหรับพี่ติ๋วนะคะ เพราะปัจจุบัน แม้
แต่คนญี่ปุ่นเอง ก็คงจะเล่นเครื่องดนตรีเหล่านี้กันไม่ได้มากแล้วค่ะ
(ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) อันนี้คือ หลังกระดองเต่า เพิ่งรู้ (ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) อันนี้คือ หนังแมว [เสียงเครื่องดนตรี] (บรรยาย) ก่อนเดินทางมาญี่ปุ่น คุณป้าฮิโรโกะได้บอกกับพี่ติ๋วไว้แล้วค่ะ
ว่า เมื่อมาเยี่ยมบ้านคนญี่ปุ่น ก็ควรจะมีของฝากติดไม้ติดมือมาด้วย และพี่ติ๋วก็เลือกงานประดิษฐ์ของจิ๋ว ที่เป็นตู้กับข้าวแบบไทย ๆ มาฝากคุณครูค่ะ
ดูสิคะ คนญี่ปุ่นชอบงานฝีมือของไทยมาก ๆ เลย (ภาษาญี่ปุ่น) (ติ๋ว) สุโกย (แปลว่า สุดยอด) (ภาษาญี่ปุ่น)

[เสียงดนตรี]

(บรรยาย) ต่อจากนี้ถึงหน้าที่ของพี่ติ๋วแล้วค่ะ
คุณป้าฮิโรโกะบอกกับทีมงานไว้ว่า ไม่ว่าจะเลือกคนไทยคนใด
มาพักอยู่กับเธอก็ตาม คนไทยคนนั้น จะต้องทำอาหารไทยให้เธอชิมด้วย
ดังนั้น พี่ติ๋วต้องแสดงฝีมือให้เต็มที่แล้วละค่ะ
(ติ๋ว) วันนี้ต้องทำอาหารไทย เพราะอยากจะให้คนญี่ปุ่นได้ทาน รสชาติของอาหารไทยสักมื้อหนึ่งก่อนกลับ เพื่อความประทับใจ (ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) เร็วพี่ติ๋ว มากินเร็ว ในความสุขของเขา คือเขาตื่นมาเร็ว ๆ อยากให้เราได้กิน นี่ของเรา (ภาษาอังกฤษ) (ภาษาญี่ปุ่น)

[เสียงดนตรี]

(บรรยาย) ส่วนชิฟฟอนอร่อย ๆ นี้ ก็เป็นฝีมือคุณป้าฮิโรโกะ ที่ลุกขึ้นมาทำให้เราตั้งแต่เช้า เพราะเธอบอกว่า
เป็นขนมที่เธอทำกี่ครั้งกี่หน เพื่อน ๆ ก็บอกว่าอร่อยค่ะ
และพวกเราก็ยืนยันได้ว่าอร่อยจริง ๆ

[เสียงดนตรี]

(ฟูจิ) พี่ติ๋ว (ติ๋ว) คะ (ฟูจิ) วันนี้ทำอาหาร เพื่อที่จะให้ชาวญี่ปุ่นได้ลิ้มรสอาหารไทยดู แล้วพี่ทำอะไรให้กับคุณฮิโรโกะครับ
(ติ๋ว) พี่ทำต้มยำกุ้งค่ะ
เต้าเจี้ยวหลน เต้าเจี้ยวหลนมันจะคล้าย ๆ น้ำพริก
แต่ไม่เผ็ด แล้วก็จะเป็นยำมะเขือยาวค่ะ
และก็ผัดเนื้อน้ำมันหอย 4 อย่าง

[เสียงดนตรี]

(ติ๋ว) อันนี้เป็นวิธีการหุงข้าว เฉพาะของคุณฮิโรโกะนะคะ คือเวลาเธอหุงข้าว ข้าวญี่ปุ่นนะคะ ใส่เข้าไป
แล้วก็แช่ไว้สักพักหนึ่ง แล้วเธอก็ปิดฝา แล้วเธอก็เอาน้ำแข็งวางไว้ข้างบน เพราะว่าน้ำแข็งมันเย็น ข้างในมันร้อน เวลาความเย็นกับความร้อนเจอกัน จะทำปฏิกริยาที่จะให้ข้าวที่อยู่ข้างในนิ่มขึ้น อย่างอาหารอะไรก็แล้ว
แต่ที่เป็นต้ม หรือเป็นอะไรที่ใช้หม้อที่เธอมีอยู่ เธอจะทำแบบนี้ทั้งหมด เพราะว่าหม้ออันนี้
มันเฉพาะการต้มแบบนี้เท่านั้น แบบนี้เราก็ซื้อกลับบ้านได้ (ติ๋ว) สุกแล้ว (ฮิโรโกะ) โออิชี อร่อยมาก (ฮิโรโกะ) อร่อยมาก (ภาษาอังกฤษ) อร่อยมาก อร่อยมาก

[หัวเราะ]

(ทีมงาน) (ภาษาอังกฤษ) (บรรยาย) ระหว่างที่รอพี่ติ๋ว
โชว์เสน่ห์ปลายจวัก ให้คนญี่ปุ่นได้ประจักษ์ เราก็เลยขอเวลาคุย
กับคุณป้าฮิโรโกะอีกนิดหน่อยค่ะ
(ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) ถามถึงเรื่องของคุณฮิโรโกะ ในเรื่องของการใช้ชีวิตให้ความสำคัญอย่างไร ก็จะมีสองตอน ก็คือช่วงที่เธอทำงาน กับช่วงที่เธอเกษียณแล้ว ในช่วงที่เธอทำงาน แน่นอนเธอก็เลี้ยงลูกไปด้วย
และก็ทำงานไปด้วย และก็ต้องมีเงิน ก็จะต้องมีรายได้ หาอย่างไร ทำอะไร คือเธอสอนภาษาอังกฤษ (บรรยาย) เธอเล่าว่า
ในสมัยที่เธอยังทำงานอยู่ เธอก็ทำทุกอย่างที่ทำให้ชีวิตมีความมั่นคงค่ะ
เช่น สอนพิเศษภาษาอังกฤษ แล้วก็มีเด็ก ๆ มาเรียนเยอะด้วย เพราะเธอเป็นคนร่าเริง ไปอยู่ตรงไหนใคร ๆ ก็รัก แถมนักเรียนที่มาเรียนกับเธอ ก็ได้เกรดดีขึ้นกันทั้งนั้น เธอจึงมีความสุขไปด้วย และงานอีกอย่างที่เธอเต็มใจทำ ก็คืองานอาสาสมัครค่ะ
ที่สำคัญที่เธอชอบที่สุด คือการเป็นอาสาสมัคร ทำไมยุ่งขนาดนี้แล้วถึงมาเป็นจิตอาสา เธอบอกว่า นอกจากจะดูแลลูก ดูแลคนรอบข้างหรือสามีแล้ว มันมีสิ่งที่เธอสนุกแล้วมีความอิ่มใจมาก คือการช่วยคนอื่น แล้วเห็นคนอื่นมีรอยยิ้ม (บรรยาย) แล้วหลังจากเกษียณ
จากการทำงานแล้วล่ะ ชีวิตของเธอเปลี่ยนไปอย่างไรบ้าง (ภาษาญี่ปุ่น) ช่วงเกษียณเธอบอกว่า โอ้โฮ หลัง 60 ปีมันเป็นพาราไดซ์ ก็คือสวรรค์มาก ๆ เลย เพราะอะไรครับ
เพราะว่าเธอจะใช้เวลาในการเรียนรู้ ฝึกทำอาหาร ได้เที่ยวรอบโลก เป็นอาสาสมัคร เขาบอกว่าการใช้ชีวิตหลังเกษียณ ก็คือการช่วยคนด้วย พี่ติ๋วครับ
แล้วพี่ติ๋วเกษียณมาสองปีแล้ว พี่รู้สึกอย่างไรครับ
หลังเกษียณรู้สึกเป็นพาราไดซ์ เหมือนอยู่บนสวรรค์ไหม ฉันจะทำอะไรเต็มที่ไหม หรืออย่างไร ไม่ต่างกับคุณฮิโรโกะค่ะ
อย่างไรครับ
พี่รู้สึกว่า มันได้ทำอะไรที่เราไม่เคยทำ หลังเกษียณมาพี่ได้เรียน เรียนรู้อะไรหลาย ๆ อย่าง เกี่ยวกับผู้คนหรือเวลาพี่ไปออกบูท
แต่ละคนมีทัศนคติอย่างไร อะไรอย่างไร พี่เป็นคนยิ้มง่ายหรือไม่ค่อยมีอคติกับใคร
เพราะฉะนั้นจะมีลูกค้ากลับมาหาพี่ ในเรื่องของมนุษยสัมพันธ์เยอะเหมือนกัน และอีกอย่างพี่อยากจะเรียนมากที่สุดเลย ไปเรียนภาษาอังกฤษ เพราะพี่ว่าภาษาอังกฤษสำคัญ ภาษาอังกฤษเป็นภาษากลาง ที่สนทนากับคนได้ ทำให้เรารับรู้อะไรได้มากขึ้น

[เสียงดนตรี]

(บรรยาย) ฟังไว้เลยนะคะคุณผู้ชม คนในวัยเกษียณสองคน
จากคนละประเทศ พูดเหมือนกันเลยค่ะ
ว่าชีวิตหลังเกษียณคือสวรรค์ ที่จะได้เริ่มต้นทำอะไรใหม่ ๆ ที่ตอนยังอยู่ในวัยทำงานไม่มีเวลาจะทำ
ดังนั้น ชีวิตหลังเกษียณ จึงเหมือนสวรรค์ดี ๆ นี่เองค่ะ

และแล้วอาหารค่ำฝีมือคนไทย ที่จะทำให้คนญี่ปุ่นประทับใจ ก็เสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ
มาดูกันคะว่า หน้าตาจะดีเหมือนคนทำ และอร่อยล้ำแค่ไหน (ฟูจิ) ตอนนี้ก็อาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว
จากฝีมือพี่ติ๋ว มีอะไรบ้างครับ
พี่ติ๋ว ช่วยอธิบายหน่อยครับ
(ติ๋ว) พี่อยากทำต้มยำกุ้ง เพราะว่าต้มยำกุ้ง สำหรับคนต่างประเทศ จะมีชื่อเสียงมากที่สุด พี่ก็เลยอยากทำต้มยำกุ้ง แล้วก็มันช่วยในเรื่องของสุขภาพด้วย
แต่ว่าทำรสไม่จัดเท่าเมืองไทย ก็คือเบา ๆ ให้คนทุกคนทานได้ (ฟูจิ) นี่คือต้มยำกุ้ง (ภาษาญี่ปุ่น) อันต่อไปนะคะ อันนี้จะเป็นเต้าเจี้ยวหลน เต้าเจี้ยวหลนจะทานกับผักอันนี้ เต้าเจี้ยวหลน จะมีเต้าเจี้ยว กุ้ง หมู แล้วก็ใส่พวกรสชาติเข้าไป เป็นมะขาม เป็นน้ำตาล อันนี้ก็เรื่องของสุขภาพเหมือนกัน ก็จะมีผัก (ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) กินให้ดู (ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) ไม่มีให้หรือ นี่คนสำคัญเลย ลืมได้อย่างไร Interesting very good Thank You (ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) แล้วอันนี้คืออะไรครับ
(ติ๋ว) เนื้อผัดน้ำมันหอย เนื้อซื้อมาจากที่ญี่ปุ่น (ภาษาญี่ปุ่น) (ติ๋ว) พยายามใช้ของที่นี่ด้วย เพราะว่าบางทีแกอาจจะอยากจะทำ Delicious (ภาษาญี่ปุ่น) ก็คืออันนี้รสชาติก็จะคล้าย ๆ กับญี่ปุ่น อันนี้ก็น่าจะคล้ายกันบ้าง
แต่อันนี้เดี๋ยวจะลอง (ติ๋ว) ยังไม่ลอง (ภาษาญี่ปุ่น) ตกใจครับ
ก็คือครอบครัวญี่ปุ่นจะใช้ตะเกียบ วันนี้เห็นช้อน คือเป็นภาพของคนไทย ไทยสไตล์
แต่ว่าเขาตกใจว่า
ในมื้อนี้ไม่มีช้อน ไม่มีตะเกียบ (ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) ไม่มีตะเกียบ ใช้ช้อน (ภาษาญี่ปุ่น) ญี่ปุ่นจะเข้มงวด ต้องยกหรือต้องวาง ต้องอะไรอย่างนี้ Delicious (ภาษาญี่ปุ่น) (ติ๋ว) คาไร (ฟูจิ) คาไร (ติ๋ว) คาไร (ภาษาญี่ปุ่น) – เผ็ดนิดหน่อย
– อ๋อ (ภาษาญี่ปุ่น) คนนี้ไม่เผ็ด คนนี้บอกเผ็ด (ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) เขาบอกว่า
ท่านไม่เคยกินของเผ็ดแบบนี้มาก่อนเลย นี่ครั้งแรกเลย (ภาษาญี่ปุ่น) (ภาษาอังกฤษ) (ติ๋ว) อันนี้เป็นยำมะเขือ (ภาษาอังกฤษ)

[เสียงดนตรี]

(บรรยาย)
ถ้าเป็นคะแนน พี่ติ๋วคงได้ 10 เต็มนะคะ อร่อยทุกอย่างเลย และก็เป็นอาหารรสชาติแปลกใหม่ ที่ไม่มีในอาหารญี่ปุ่นด้วยค่ะ
ทั้งคุณป้าฮิโรโกะและสามีบอกว่า จะหาโอกาสมาเยี่ยมพี่ติ๋วที่เมืองไทย ชิมอาหารไทยแบบเต็ม ๆ แน่นอนค่ะ

และแล้ววันที่สาม
ก็จบลงไปด้วยความเอร็ดอร่อย ตบท้ายด้วยการร้องเพลงโบราณของสามีคุณป้า ให้เราชมด้วยค่ะ
(ร้องเพลงญี่ปุ่น) (เสียงนก) (บรรยาย) เช้าวันสุดท้าย ชีวิตของพี่ติ๋วเริ่มต้นตั้งแต่ตีห้าครึ่งเลยค่ะ
เขาไปไหนกัน
แต่เช้าคะ ตอนนี้เรากำลังจะไป ออกกำลังกายตอนเช้ากันนะคะ ที่สวนสาธารณะ ตอนนี้หกโมงเช้าแล้ว (บรรยาย) เป้าหมายที่ตื่นเช้าขนาดนี้คือ ไปเดินออกกำลังที่สวนสาธารณะค่ะ
ตั้งแต่เช้าตรู่กันเลยทีเดียว เพื่อรับอากาศบริสุทธิ์ยามเช้า มาดูกันคะว่า ผู้สูงอายุญี่ปุ่น เดินออกกำลังกันแบบไหน (ติ๋ว) สวนใหญ่โตมาก walking เริ่มเดินแล้วค่ะ
มีวัดด้วย อากาศเย็นค่ะ
เดินหันหลังขึ้น Why you walk like this? Because Legs are getting strong Strong ขา ทำให้ขาแข็งแรง ต้นขา มาบริหารขากันด้วยการขึ้นเขา On the mountain (บรรยาย) คุณป้าฮิโรโกะบอกว่า เธอจะเดินตอนเช้าแบบนี้ เป็นเวลา 45 นาที และจะเดินเร็วให้ได้ถึง 6,000 ก้าวค่ะ
พอเดินเสร็จ ก็จะมาออกกำลังเป็นกลุ่มต่ออีกนิด พบปะพูดคุยกับเพื่อนฝูงไปในตัวด้วย แล้วพอกลับถึงบ้าน ก็มีสูตรเด็ดเคล็ดลับการทำสมูทตี้ดื่มด้วยค่ะ
(ติ๋ว) อร่อยมาก (ฮิโรโกะ) กระเทียมดำ (ติ๋ว) กินเพื่อสุขภาพ เธอเอามาหมัก กินวันละกลีบ (ภาษาอังกฤษ) (บรรยาย)
ถ้าเป็นเรา ๆ ออกกำลังกันขนาดนี้ ก็คงพอแล้วใช่ไหมคะ
แต่คุณป้าฮิโรโกะยังไม่พอค่ะ
เพราะมีคิวไปออกกำลังกายที่ฟิตเนสด้วย และคิวก็ตรงกับวันนี้พอดีเลยค่ะ
(ติ๋ว) ที่เมืองไทย
ก็มีออกกำลังกายแบบนี้บ้างเหมือนกัน เอาต์ดอร์ก็คือไปตามสวนสาธารณะอะไรอย่างนี้
ถ้าอินดอร์ก็จะเป็นในห้าง เป็นอะไรแบบนี้ จะมีที่ออกกำลังกายแบบนี้
แต่ที่เมืองไทยส่วนมาก จะเป็นคนที่วัยรุ่นหน่อย ผู้สูงอายุจะน้อย ก็คิดว่าที่นี่เขาผู้สูงอายุน่าจะเยอะ แล้วก็ดูแลสุขภาพกันเยอะกว่าที่เมืองไทย เพราะว่าที่ไทยอาจจะคิดว่า สูงอายุแล้วไม่ต้องทำอะไรแล้ว อะไรอย่างนี้ นอนอยู่บ้านนิ่ง ๆ ดีกว่า ไม่ควรออกกำลังกาย
แต่ที่นี่เขาออกกำลังกันหนักมาก ผู้สูงอายุก็ออกกำลังกันหนักเหมือนกัน (บรรยาย)
แต่ว่าวันนี้ จะมาออกกำลังนิด ๆ หน่อย คุณป้าฮิโรโกะไม่ยอมค่ะ
จัดเต็มให้พี่ติ๋วยกชุดใหญ่เลยค่ะ
มาชมกันว่า พี่ติ๋ว วัยใกล้ 60 ปี กับคุณป้าฮิโรโกะ วัยเลย 70 ปี ใครจะไหวกว่ากันนะคะ

[เสียงดนตรี]

5 กิโลกรัม เมื่อสักครู่ไปแล้ว 10 ครั้ง ต่ออีกยกที่สอง Nine Ten [เสียงปรบมือ] จะได้เท่าหรือเปล่า เคยยก
แต่แค่ 2 กิโลกรัม Is it okay? รู้สึกแบบตรงนี้ เจ็บหน้าท้อง มันเกร็ง ช่วงเอว ได้ช่วงเอว (ภาษาญี่ปุ่น) เธอบอกว่า การออกกำลังกาย อายุมาก อายุน้อย ไม่เกี่ยวเลย ยิ่งออกกำลังกายเท่าไร ยิ่งมีความสดชื่น มีความสาว หน้าเธอไม่มีย่นเลย ดูสิ ไม่มีรอยย่นเลย ดูหน้าของเธอครับ
แวววาวมากเลย (ภาษาอังกฤษ) โอเค เอว เอว ๆ เดี๋ยวเอวเล็กแน่ ๆ เฉพาะวันนี้นะ พรุ่งนี้อดเล่นแล้ว พรุ่งนี้ปวดแน่ ๆ เลย เหนื่อยแล้ว เอาอีกหรือ

[เสียงดนตรี]

(บรรยาย) และมาถึงการออกกำลังกาย ที่คุณป้าฮิโรโกะชอบมาก ๆ นั่นก็คือ คลาสนี้ค่ะ
เต้นสุดพลังกันไปเลย

[เสียงดนตรี]

(บรรยาย) พี่ติ๋วของเราเป็นอย่างไรกันบ้างคะ ไหวไหมคะ ไหวไหม (ภาษาญี่ปุ่น) ให้กำลังใจ ก็คือเธอบอกว่า ไม่เคยออกกำลังมาก่อนเลย เพราะว่าสมัยก่อนเป็นโรคหัวใจ แล้วขนาดมานี่ทำอย่างนี้ได้ อย่าลืมเคยเป็นโรคหัวใจ และตอนนี้ก็ยังเป็นโรคหัวใจ
แต่ตอนนี้แข็งแรงกว่าเดิม (ภาษาญี่ปุ่น) เธอบอกไม่ชอบยอมแพ้ ไม่ชอบที่จะเลิก
เพราะฉะนั้นต้องทำให้สำเร็จให้ได้ (ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) เธอบอกว่า สิ่งที่ทำ เขาก็เหนื่อย เขาก็ท้อ เขาก็ลำบากอยู่
แต่จะบอกตัวเองว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ตัวเองจะต้องมา จะไม่เลิก ๆ นั่นแหละคือการทำให้มาถึงตรงนี้ได้ (บรรยาย) ประทับใจในความแข็งแรง ของคุณป้าฮิโรโกะจริง ๆ เลยนะคะ
แต่กิจกรรมวันสุดท้ายยังไม่หมดค่ะ
เพื่อเป็นการสร้างภาพประทับใจให้พี่ติ๋วเพิ่มเติม คุณป้าฮิโรโกะก็เลยช่วยพี่ติ๋ว
แต่งชุดยูกาตะแบบเต็มรูปแบบ เพราะคุณป้ามีชุดแบบนี้สะสมไว้มากมาย ชุดสวย ๆ ชุดนี้ก็ตกเป็นของพี่ติ๋วเรียบร้อย พร้อมกับสอนการชงชาให้ด้วยค่ะ
This one do you like it? yes – This one
– yes (เสียงหัวเราะ)

[เสียงดนตรี]

This one is it okay? Okay Good

[เสียงดนตรี]

จริง ๆ ใน 4 วันที่ญี่ปุ่น ตอนแรกเลย พี่ก็ไม่ได้คิดว่าจะเจออะไร
ถ้าเจออะไรพี่ก็จะเรียนรู้ให้มากที่สุด คือ มาอยู่ทุกวันที่มา มันเหมือนมีการเรียนรู้หลาย ๆ อย่าง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอาหาร การออกกำลังกาย และเรื่องการดูแลสุขภาพทั้งหลาย ที่สำคัญคือ เธอมีความร่าเริง มีความสนุกสนาน คุยตลอด จริง ๆ แล้วพี่เป็นคนพูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยถนัด เธอก็พยายามฟังให้เข้าใจ แล้วเราก็คุยกันได้แบบออกรส คุยกันด้วยความสนุกสนาน พี่ก็เลยคิดว่า เธอเป็นคนที่แบบว่า หนึ่ง คือสุขภาพกายเธอดี
ที่ออกกำลังกาย สุขภาพใจเธอก็ดี
คือคิดบวกตลอดเวลา หัวเราะเสียงดัง แบบมีความสุข เรื่องอาหารเธอดูแลเป็นพิเศษมาก ๆ ในการกินอาหาร สามอย่างนี้แหละ มันเป็นสิ่งที่ดีที่สุด แล้วพี่สัญญากับตัวเอง
ว่าอย่างไรบ้างครับ
เอาแบบที่ทำได้นะ เพราะว่า
ถ้าสัญญาไป แล้วมันทำไม่ได้ มันจะเหมือนผิดสัญญา อันแรกเลยที่พี่บอก ที่พี่อยากไปเรียนภาษาอังกฤษ อันที่สอง เรื่องเวลา พี่สัญญาว่า
จะจัดตารางเวลาให้ตรงมากกว่านี้ เอาแค่สองอย่างก่อนดีไหม (ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) วันแรกอาจจะตื่นเต้น
แต่พอวันที่สอง เป็นวันที่ร่าเริงแจ่มใส หัวเราะกัน ตะโกนกันดัง และก็เป็นคนที่ใส่ใจ ก็อยู่ด้วยกันแล้ว ไม่มีช่วงไหนที่รู้สึกไม่ดีเลย รู้สึกดีตลอดเลยครับ
(ติ๋ว) ขอบคุณ (ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) แล้วเป็นคนที่ว่านอนสอนง่าย รับฟังคนอื่น ฝากบอกเขานิดหนึ่งว่า คุณฮิโรโกะก็เป็นเหมือนต้นแบบ ที่พี่อยากจะทำอะไรให้คล้ายแกมากที่สุด โดยเฉพาะเรื่องของอาหาร ที่ทำแล้วมีสุขภาพดี อันนี้พี่ชอบสุด ๆ (บรรยาย) และแน่นอนค่ะ
ว่า พี่ติ๋วก็ต้องมีของฝากคุณลุง คุณป้าเหมือนกัน (ภาษาอังกฤษ) (บรรยาย) 4 วันแห่งความสุข และประสบการณ์ได้จบลงแล้ว
แต่สิ่งที่ยังคงหลงเหลืออยู่ ในใจของทุกคนก็คือ การจะดำรงชีวิตอย่างไรต่อไป ให้เป็นประโยชน์ทั้งกับตัวเองและผู้อื่น ถ้อยคำสำคัญที่เราได้ จากการชมชีวิตผู้สูงอายุญี่ปุ่น ซึ่งถือว่าเป็นชนชาติที่อายุยืนที่สุดในโลกก็คือ ชีวิตหลังเกษียณเป็นเหมือนสวรรค์ จงมีความสุขทุกวันบนสวรรค์บนดิน ในช่วงเวลานี้ของชีวิตค่ะ
ขอบคุณพี่ติ๋ว สำหรับการเดินทางร่วมกับเราในครั้งนี้ และที่สำคัญที่สุด ขอบคุณ
คุณป้าฮิโรโกะและครอบครัว ที่ใจดีกับพวกเราสุด ๆ จริง ๆ ค่ะ
หวังว่าจะได้พบกันอีกนะคะ ผมเจอเขาที่งานไทยเฟสติวัล ถามว่า เป็นคนขายรถตุ๊กตุ๊กอยู่หรือเปล่า เขาบอกว่าไม่เกี่ยวกันเลย ชอบรถตุ๊กตุ๊กอย่างคลั่งไคล้ โอ้โฮ คนไทยทุก ๆ คน ใจดีมาก ๆ ครับ
(บรรยาย) พบกับดูให้รู้ได้ใหม่ในครั้งหน้า กับเรื่องราวในญี่ปุ่นที่คุณไม่เคยเห็น ดูให้รู้ รู้ให้ลึก สวัสดีค่ะ