คนญี่ปุ่นชราอย่างร่าเริง

1114 0

(บรรยายหญิง) ผู้สูงอายุญี่ปุ่น
คิดกับคำว่าสูงอายุอย่างไร (ฟูจิ) พลังแกเยอะมาก ยิ่งบั้นปลายชีวิต ยิ่งต้องท้าทายในสิ่งที่ไม่เคยทำ นั่นแหละคือชีวิตที่แท้จริง เธอบอกอย่างนี้ พลัง พลัง พลัง (บรรยาย) เราจะตามไปดูว่า คุณป้าฮิโรโกะทำอะไรที่ท้าทายในวัย 73 ปีบ้าง แล้วพี่ติ๋วล่ะ ตามไปดูแล้วจะทำได้หรือเปล่า ไปลุ้นกันค่ะ

[เสียงดนตรี]

(บรรยาย) ตอนที่แล้ว เราได้รู้จักกับพี่ติ๋ว ผู้ชมที่ผ่านการคัดเลือก มาใช้ชีวิตในบ้านผู้สูงอายุที่ญี่ปุ่น
กับดูให้รู้กันไปแล้วนะคะ และก็ได้เข้าไปถึงบ้านคุณป้าฮิโรโกะ
ผู้ใจดีแล้วด้วย ครอบครัวนี้น่ารักทั้งบ้านจริง ๆ ค่ะ
และขอย้ำนะคะ การเข้าบ้านคนญี่ปุ่นไปเห็นทุกอย่างแบบนี้ ไม่ใช่เรื่องง่าย
แต่เราพยายามจนได้ค่ะ
และวันนี้เราจะได้ชมกันต่อว่า ประสบการณ์การใช้ชีวิต
แบบผู้สูงอายุญี่ปุ่นจะเป็นอย่างไร คุณป้าฮิโรโกะจะเล่าเรื่องของเธอ
ให้เราฟังก่อนเลยค่ะ
(ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) อย่างนี้ นี่แค่ 10 นาที นะ เธอทำ 2 ชั่วโมงครึ่ง (ติ๋ว) ใช่ไหม งอเข่า ๆ (ภาษาญี่ปุ่น) มันไม่อยู่ขาเดียว (ภาษาญี่ปุ่น) เธอบอกเคล็ดลับว่า เมื่อ 15 ปีก่อน เธอป่วยหนัก แล้วก็ไปหาหมอเป็นสิบที่ แล้วก็บวกกับเธอปวดหลังมาก เธอก็เลยคิดว่า เธอจะเชื่อหมออย่างเดียวไม่ได้แล้ว ต้องเชื่อร่างกายเราเอง ต้องรักษาร่างกายด้วยตัวเอง ก็เลยลองแก้ไขตัวเอง แก้ไขให้ตัวเองแข็งแกร่งมากขึ้น 15 ปีที่ทำ และดูแลแบบนี้มา (ภาษาญี่ปุ่น) เธอบอกเคล็ดลับเลยครับ
ว่า ตอนนั้นเธอเดินไม่ได้ด้วย ปวดหลังจนเดินไม่ได้ ก็เลยตัดสินใจไปรักษาร่างกาย ด้วยการเดินในน้ำก่อน ก็เลยตัดสินใจไปเดินในน้ำทุกวัน เพื่อรักษาให้กลับมาเดินให้ได้
แต่มีอยู่วันหนึ่ง เป็นวันหยุดของสระน้ำ ทำอย่างไร เธอใช้วิธีไปเดินในน้ำที่สระอื่นทุกวัน จะไม่มีวันหยุดด้วย จนทำได้
เพราะฉะนั้นตัดสินใจแล้วต้องทำให้ได้ จะหายหรือไม่ขึ้นอยู่กับความพยายาม (ภาษาญี่ปุ่น) (บรรยาย) ลูกสาวของเธอ คุณริเอะ ก็เล่าความทรงจำในตอนนั้นเหมือนกันนะคะ ว่าคุณแม่ยกของหนักไม่ได้เลย อ่อนแอมาก ๆ
แต่เพราะคุณแม่ไม่ยอมแพ้ต่อโรคภัย คิดว่าจะต้องหายให้ได้แล้วก็ลงมือทำ จนตอนนี้เธออายุ 73 ปีแล้ว
แต่แข็งแรงกว่าตอนอายุ 40 ปีอีกค่ะ

[เสียงดนตรี]

(บรรยาย) ตอนนี้ได้เวลาอาหารกลางวันแล้วค่ะ
อาหารมื้อแรกในบ้านคนญี่ปุ่น คือ… ยังไม่บอกค่ะ
ลองดูว่าคุณป้าฮิโรโกะจะสอนพี่ติ๋ว
ทำอาหารญี่ปุ่นอะไรค่ะ
รู้สึกต้องแอ็กทีฟทุกอย่าง นิสัยปกติพี่เป็นคนแอ็กทีฟที่สุดในบ้านนะ
แต่พอมาที่นี่ พี่เหมือนเป็นคนเชื่องช้าที่สุดในบ้าน เหนื่อยไม่กลัวค่ะ
เพราะว่าพี่ต้องการเรียนรู้อะไรใหม่ ๆ (ภาษาอังกฤษ) พี่ฟังภาษาอังกฤษยาว ๆ ไม่ออกค่ะ

ถ้าพูดแบบสั้น ๆ นิด ๆ พี่ฟังรู้

แต่…

ถ้าพูดยาวมาก ๆ พี่จะงง ลองสังเกตหน้าพี่ดูนะ พี่จะงง ๆ หน่อย
ถ้าเขาพูดแบบยาว ๆ อะไรอย่างนี้ ไม่เป็นไรนะคะ
แต่ว่าเราใช้ภาษามือกันได้ (ภาษาอังกฤษ)

[เสียงดนตรี]

พี่ว่ามันน่าจะนิ่มกว่าเขา เพราะรู้สึกว่า กดไปมันนิ่ม ๆ นะคะ ทานได้ ๆ
แต่ทานแบบเละ ๆ

[เสียงดนตรี]

ตอนนี้ก็ใกล้เวลาอาหารเที่ยงแล้วครับ
เร็วมาก
แต่ละอย่าง (บรรยาย) ข้าวปั้นนั่นเองค่ะ
ดูเหมือนไม่น่ายาก
แต่ก็ไม่ง่ายนะคะ ผลงานการม้วนข้าวปั้นของพี่ติ๋ว พอดูได้อยู่นะคะ

แต่รสชาติต้องลองพิสูจน์ดูค่ะ
(ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) อาหารที่กิน เขาเน้นถึงร่างกาย ตัวนี้คือตัว คอนเนียกุ (แปลว่า บุก) กินแล้วจะดีต่อลำไส้ (ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) ก็คือตัวปลาบด เอามาทำเป็นแบบคล้าย ๆ ทอดมัน (ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) นี่ก็คือเต้าหู้ เต้าหู้ก็มีหลายชนิดครับ

[เสียงดนตรี]

(บรรยาย) อาหารสุขภาพทุกอย่างนะคะ ออกกำลังแล้วก็ต้องกินอาหารที่ดีด้วย ถึงจะทำให้ร่างกายแข็งแรงจริง ๆ ค่ะ
หลังอาหาร คุณป้าฮิโรโกะชวนพี่ติ๋ววางแผน เกี่ยวกับกิจกรรมในวันรุ่งขึ้นทันที ไฟแรงมาก ๆ ค่ะ
และเราก็คิดว่า พี่ติ๋วสนุกมากเช่นกันนะคะ หลังจากนี้ทีมงานจะปล่อยให้พี่ติ๋ว ได้ใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางครอบครัวญี่ปุ่น แล้วพรุ่งนี้ค่อยพบกันใหม่ ที่ไหนยังไม่บอกค่ะ

[เสียงดนตรี]

ที่ผ่านมาเรายังคิดว่า ตัวเองอายุเยอะแล้ว ไม่ควรทำอะไรเยอะมาก ปกติจะไปทำเวิร์กชอป ไปทำขนม ไปทำอะไร หลาย ๆ คนที่เมืองไทยก็จะบอกว่า ทำหลาย ๆ อย่างแบบนี้ไม่เหนื่อยหรือ
แต่พอเรามาเห็นที่ญี่ปุ่น เขาทำหลายอย่างมากใน
แต่ละวัน เขาไม่มีเวลาว่าง ทั้ง ๆ ที่อายุเขาก็เยอะ
แต่ไม่ได้หมายความว่า เราจะต้องวิ่งขนาดหนักเหมือนเขาก็ได้
แต่เราก็เอาที่เราทำได้พอไหว
แต่ก็คงจะทำมากกว่าเดิม เพราะว่าเรารู้แล้วว่า มันไม่มีอะไรที่เราคิดว่าเราทำไม่ได้ (บรรยาย) เช้าวันที่สอง จริง ๆ ก่อนจะถึงภาพต่อไปนี้
พี่ติ๋วได้ออกไปวิ่งกับคุณลุงมาแล้วค่ะ
ส่วนคุณป้าฮิโรโกะก็อยู่เตรียมอาหารเช้าให้ ซึ่งก็เช่นเดิม เป็นอาหารที่มีประโยชน์ค่ะ
Hi Good morning. (ติ๋ว) ตอนนี้เรากำลังเตรียมอาหารเช้ากันนะคะ มีสมูทตี I talking with video Clip. Homemade Jam – Plum
– Plum Good Milk. เดี๋ยวเรารอกินกันดีกว่า กินสมูทตีกัน สมูทตี Healthy for you.

[หัวเราะ]

[เสียงดนตรี]

(บรรยาย) หลังอาหารเช้าก็ได้เวลาออกเดินทางค่ะ
และจุดนัดพบกับทีมงานก็คือที่นี่ค่ะ

[เสียงดนตรี]

(ฟูจิ) ตอนนี้เรามาอยู่ที่วัดเซ็นโซจินะครับ
และวันนี้เรานัดกับพี่ติ๋วที่นี่ ตอนนี้สิบโมงครึ่งแล้ว ผ่านไปห้าชั่วโมงกว่า พี่ติ๋วจะเป็นอย่างไร อยากรู้ เจอแล้วยังนี่ โฮสต์แฟมิลีอายุมากกว่าพี่ติ๋วอีกนะ อยากรู้ความรู้สึกของพี่ติ๋วแล้วนะ ว่าเป็นอย่างไร (ฟูจิ) เป็นอย่างไรครับ
ตีห้า (ติ๋ว) คึกคักอยู่เหมือนกัน ทางขึ้นมันจะเป็นบันไดค่ะ
แล้วก็เป็นเขา แล้วก็เดิน ๆ นาน (ฟูจิ) ไม่เคยมาเลย ได้มาตามความฝัน เป็นอย่างไรบ้างครับ
ตอนนี้ (ติ๋ว) ดีใจค่ะ
ได้มาที่นี่ก็รู้สึกเป็นปลื้ม ไม่เคยคิดว่าจะได้มา
แต่ว่าวันนี้ได้มาแล้วรู้สึกดีใจมาก – Are you Ready. Let's Go.
– อิตเตะรัชชัย (แปลว่า ไปดีมาดี)

[เสียงดนตรี]

(บรรยาย) เราปล่อยให้พี่ติ๋วและคุณป้าฮิโรโกะ
เดินชมตลาดกันเองค่ะ
จะได้ไม่เหมือนมาถ่ายรายการอยู่ตลอดเวลา ซึ่งก็ได้ผล ทั้งสองคนสนุกสนานกันมาก ๆ (ติ๋ว) ซื้อไม่ได้ค่ะ
มันไว้นานไม่ได้ เขาบอกว่า ไม่สามารถเก็บไว้นานได้ ตรงนี้ ถึงแล้ว วัดที่อยากมา เป็นอย่างไรล่ะ สวยงามขนาดไหน (บรรยาย) และแน่นอนว่า มาถึงวัดสำคัญ ก็ต้องไหว้พระขอพร และก็เสี่ยงเซียมซีด้วยค่ะ
(ภาษาอังกฤษ) (บรรยาย) โอ้โฮ โชคดีทุกอย่าง
ทุกทางจริง ๆ เลยนะคะ เฮง เฮง เฮง ค่ะ
พี่ติ๋ว (ภาษาอังกฤษ) (ฟูจิ) เดี๋ยววันนี้จะไปที่คัปปาบาชิ จะไปดูเกี่ยวกับเครื่องครัวเรือน – ที่พี่ติ๋วอยากไป
– ตลาดเครื่องครัว Let's go.

[เสียงดนตรี]

(ภาษาอังกฤษ) โซบะ ร้านที่อร่อยที่สุดในโลกแน่ ๆ เลย เพราะว่า กว่าจะเจอนี่ยากมาก เธอเช็กอินในอินเทอร์เน็ต เมื่อเช้านี้เห็น เข้าไปดูแล้วรูปน่ากินมาก ๆ สุดยอด (ฟูจิ) ไปอยู่ที่บ้านคนญี่ปุ่นมาแล้วรู้สึกอย่างไร มีระเบียบเยอะไหมหรือว่าอย่างไร รู้สึกอย่างไร เล่าให้ฟังหน่อยครับ
(ติ๋ว) มีระเบียบเยอะ มีระเบียบเยอะจริง ๆ จะสอนเรื่องเข้าห้องน้ำ ตั้งแต่เข้าห้องน้ำ อย่างไรครับ
เธอก็จะเข้าไปในห้องน้ำแล้วเรียกมา ติ๋วซัง เธอก็จะบอกว่า ตรงนี้กดน้ำร้อน ตรงนี้น้ำเย็น ตรงนี้กด 40 องศาพอไหม อันนี้เป็นบ่อที่ไม่ใช่ที่อาบน้ำ เป็นที่แช่ตัว แล้วเธอก็จะบอกว่า มันสามารถลงไปได้ ลงไปแช่ได้ มันแบบจะทำให้มีความสุข ทำให้สุขภาพดี แล้วก็อาบ เข้าใจไหม เข้าใจ โอเค
พอเข้าใจก็ปล่อยแล้วออกมา

[เสียงดนตรี]

(ฟูจิ) เธอบอกว่า การ
แต่งงาน
ก็คือการมีประสบการณ์ ครั้งหนึ่งของคนก็น่าจะมีการ
แต่งงาน
ถึงแม้จะหย่ากัน หรืออยู่กันต่อ ก็น่าจะลองประสบการณ์ครั้งหนึ่ง ไม่มีคำว่าดีกับไม่ดี เธอบอกว่า การใช้ชีวิตร่วมกัน ก็ไม่จำเป็นจะต้องเปลี่ยนตัวเองขนาดนั้น ให้เป็นตัวของตัวเองให้เต็มที่ ไม่อย่างนั้นก็จะเครียด อย่างนี้ครับ
ประมาณนั้น

[เสียงดนตรี]

(บรรยาย) คุณป้าฮิโรโกะ
คึกคักมาก ๆ จริง ๆ เลยนะคะ เหมือนสาว ๆ เลยค่ะ
หลังโซบะมื้ออร่อย เราก็ออกเดินทางกันต่อ เป้าหมายต่อไป ก็เป็นสถานที่ที่พี่ติ๋ว เรียกร้องให้คุณป้าพามา ที่นั้น ก็คือ ย่านการค้าที่มีเครื่องครัวขาย
มากมายหลายร้าน ย่านคัปปาบาชิค่ะ

[เสียงดนตรี]

ตามไม่ทันเลย (ภาษาญี่ปุ่น) นี่ไง ถึงแล้ว ๆ

[หัวเราะ]

(ติ๋ว) หนึ่งพันเยนเท่าไร ประมาณสามร้อยบาท

[เสียงดนตรี]

(ติ๋ว) พี่อยากได้ของแปลก ๆ ที่เมืองไทยไม่มี หนึ่งอันราคาเกือบหนึ่งพันบาท (ภาษาอังกฤษ)

[เสียงดนตรี]

(บรรยาย) ได้เครื่องครัว
ติดไม้ติดมือกลับบ้านพองามนะคะ ยังค่ะ
เหตุการณ์วันนี้ยังไม่หมด คุณป้าฮิโรโกะมีคลาสเรียน
ช่วงบ่ายของวันนี้ด้วย
แต่ระหว่างทาง
เนื่องจากทราบว่า
พี่ติ๋วทำเบเกอรีด้วย ก็เลยเสนอว่า จะพาไปร้านขายขนมปัง ที่
ถ้าโชคไม่ดีจริง อาจจะไม่ได้กินก็ได้ เรามาลุ้นกันค่ะ
ว่าพี่ติ๋วจะได้ชิม
ขนมปังปอนด์ยอดฮิตเจ้านี้หรือไม่ (ติ๋ว) อดซื้อเลย (ภาษาอังกฤษ) (ติ๋ว) ขายหมดแล้ว เราอดกิน แค่บ่ายสองโมง ของเต็มร้าน
แต่คนจองกันหมดเลย (ภาษาญี่ปุ่น) เอ๊ะ… ได้แล้ว ๆ รีบซื้อ ๆ ได้แล้ว ๆ ขนมปัง 2 ปอนด์ (บรรยาย) ต้องเรียกว่ามากับดวงนะคะ ฟลุกมาก อร่อยสมกับที่อยากลองด้วยค่ะ
หอม นุ่ม หนึบ นี่ดู คนมาเข้าแถวกันเต็มเลย พี่เคยดูในคลิปวิดีโอของรายการดูให้รู้ เขาเข้าแถวกันยาวเหยียดเลย พี่ก็นั่งมองว่า สักวันหนึ่งอยากจะไปชิมขนมปัง ที่เขาเข้าแถวกันยาวเหยียด แสดงว่าขนมปังจะต้องไม่ธรรมดา

[หัวเราะ]

โออิชิ ๆ (แปลว่า อร่อย) (บรรยาย) อิ่มแล้ว ได้เวลาเข้าห้องเรียนแล้วค่ะ
คุณป้าฮิโรโกะมาเรียนอะไร ชมกันค่ะ
(ภาษาญี่ปุ่น) (บรรยาย) เรียนจบแล้ว เราก็เลยขอเวลาคุยกับอาจารย์นิดหนึ่งค่ะ
เพราะการแสดงแบบนี้ เราไม่ได้เห็นกันบ่อยนักค่ะ
ตอนแรกเริ่มเลยยากไหมคะ ที่จะจำท่า หรือว่าทรงตัวในการร่ายรำ แล้วก็คิดอย่างไร ถึงอยากมาเรียน (ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) ถามคุณฮิโรโกะว่าเริ่มต้นอย่างไร พอดีมีเพื่อน แล้วเธอก็ชอบทำสิ่งท้าทาย
ในสิ่งที่เธอไม่เคยทำมาก่อน แล้วเธอได้เคยไปสมัครขึ้นเรือรอบโลก แล้วในเรือนี้ มีเพื่อนโชว์การรำญี่ปุ่น แล้วเธอรำไม่ได้ ก็คือ
ถ้ามีศิลปะติดตัว แล้วจะเท่ เวลาเชิญคนต่างชาติมา แล้วรำญี่ปุ่นให้ดู ให้เห็นจะเป็นอย่างไร ก็จะรู้สึกว่ามีค่า สวยงามด้วย ก็เลยเรียน ก่อนที่เราจะมาเรียน มันต้องมีการเตรียมตัว ฝึกร่างกายอะไรก่อนไหม ออกกำลังกายก่อนไหม (ภาษาญี่ปุ่น) การรำนี่ก็คือการ… การรำที่ต้องใช้กล้ามเนื้อ เหมือนกับการบีบกล้ามเนื้อ เพราะ
ถ้าการบาลานซ์ไม่ดี ก็จะเอียงไปเอียงมา
มันจะยากต้องใช้กล้ามเนื้อ ทรงตัว อยากลองบ้าง ถามอาจารย์ว่าลองได้ไหมคะ นิดหนึ่ง (ภาษาญี่ปุ่น) จะได้ลองรำญี่ปุ่นด้วยนะวันนี้ ยื่นเท้าซ้ายไปข้างหน้า (ภาษาญี่ปุ่น) ยก ย้าย ๆ (ภาษาญี่ปุ่น) ห้ามกระโดด ให้เหมือนกับเคลื่อนไปข้างหน้า (ภาษาญี่ปุ่น)

[หัวเราะ]

เหมือนเล่นโยคะเลย คือ เราต้องทำสมดุลให้ตัวเราตรงทุกอย่าง ตรงแล้ว มีสติข้างใน ทุกอย่างมันแบบ… นี่ขนาดแค่ท่าเดียวนะ ดีค่ะ
ชอบ ชอบมากเลย อะไรที่เป็นแนวสุขภาพ แล้วทำให้ร่างกายแข็งแรง มีกล้ามเนื้อ รู้สึกชอบ

[เสียงดนตรี]

(บรรยาย) คุ้มค่ากับการมาญี่ปุ่น
ครั้งแรกมาก ๆ นะคะ พี่ติ๋วได้ประสบการณ์
แบบที่หาไม่ได้ง่าย ๆ เต็มเลย วันนี้หน้าที่ของทีมงาน
และก็ฟูจิเซ็นเซหมดแล้ว จะปล่อยให้สองสาวกลับบ้านกันเองแล้วค่ะ
หนึ่งวันผ่านไป ออกกำลังกาย ทานข้าว – มีกิจกรรมเยอะแยะมากเลย
– ได้เยอะมาก – วันนี้มีกิจกรรมเยอะมาก ๆ
– ครับ
ทำให้รู้สึกว่า
วันนี้เป็นวันที่มีค่าอีกวันหนึ่งค่ะ
ได้มีการซ้อมเรียนเต้นของญี่ปุ่นด้วย ทำให้ฝึกร่างกาย ไปทานอาหารเอร็ดอร่อย แล้วก็ได้เดินออกกำลังกายอย่างเยอะมาก หนึ่งวันได้ขนาดนี้ แล้วอีกที่เหลือจะเป็นอย่างไร ให้พี่ติ๋วอยู่กับคุณฮิโรโกะต่อ ผมไปแล้ว วันนี้ (ฟูจิ) ผ่านไปหนึ่งวันแล้ว คราวนี้สบายแล้ว (ภาษาญี่ปุ่น) – See you
– See you tomorrow. – สวัสดีครับ

– See you tomorrow. See you tomorrow. (บรรยาย)
แต่ว่าเราก็ฝากให้พี่ติ๋ว
ทำงานต่อให้เราด้วยนะคะ ภาพหลังจากที่ทีมงานแยกกันไปแล้วก็คือ อวดของที่ชอปปิงมาในวันนี้ แล้วก็คุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันค่ะ
จบวันที่สองไปด้วยความคึกคักเหมือนเดิม พรุ่งนี้พี่ติ๋วจะได้เปิดประสบการณ์อะไรอีก ไปชมกันเลยค่ะ
(บรรยาย) เรื่องขนมปังกับพี่ติ๋วยังไม่จบนะคะ ตั้งแต่รู้ว่าจะได้มาญี่ปุ่นกับดูให้รู้ พี่ติ๋วก็ร้องขอเลยว่า อยากจะไปดูร้านขนมปังที่ขายดี ๆ ฟูจิเซ็นเซก็เลยพามาร้านนี้ ร้านที่ขาย
แต่ขนมปังปอนด์
แต่ขายดีมากจริง ๆ ซึ่งเคยออกอากาศไปแล้วค่ะ
วันนี้เราพาพี่ติ๋วเข้าไปในครัวของร้านนี้กันเลยค่ะ
(ฟูจิ) พี่ติ๋ว คนนี้ก็คือท่านเจ้าของร้านขนมปัง ที่เราเคยถ่ายมาก่อน แล้ววันนี้อยากจะมาเรียนรู้ เรื่องขนมปังเบเกอรีใช่ไหมครับ
ใช่ค่ะ
อยากรู้เรื่องขนมปังเบเกอรีของญี่ปุ่น ว่าเขาทำแบบไหน
คนถึงได้ต่อคิวยาวขนาดนี้ (ภาษาญี่ปุ่น) ป้ายโฆษณาร้านข้างหน้า เขาตั้งใจที่จะให้ดูสะอาดตา ดูแบบเรียบ ๆ โล่ง ๆ แบบนี้ไหม (ภาษาญี่ปุ่น) ป้ายนี้เขียนว่า คนคิดคือใครเจ๋ง อะไรประมาณนี้ คนคิดคือใคร เจ๋ง ก็อยากให้รู้สึกถึง ความแปลก คนคิดคือใครเจ๋ง คำนี้มันโดดเด่น เด่นตา เด่นใจ (ภาษาญี่ปุ่น) ขนมอะไร ใครเป็นคนคิด

[เสียงดนตรี]

(ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) ร้านขนมปังสุดหรู แล้วก็เขียนต่อว่า คนที่คิด คือคนที่สุดยอด นี่ก็คือจุดสำคัญ จุดลับที่ทำให้อร่อยได้นะครับ
(ภาษาอังกฤษ) อันนี้ทำอะไรคะ ขั้นตอนนี้ (บรรยาย) เข้าไปถึงก็ยิงคำถามกันรัว ๆ เลยนะคะ คำถามแรก ทำอย่างไร ขนมปังถึงจะอร่อยได้ (ฟูจิ) เคล็ดลับของความนุ่ม ความอร่อย มันจะมีความชื้น วัดความชื้น ส่วนผสมให้มันเข้าตัวมาก ๆ
เพราะฉะนั้น เรื่องของจำนวนน้ำ หรือเปอร์เซ็นต์ของน้ำ เปอร์เซ็นต์ของเนื้อ ต้องวิจัยกันลึกซึ้ง แล้วเวลากินมันจะละลายในปากอย่างนั้นได้เลย
เพราะฉะนั้นเคล็ดลับของคำตอบคือ ความใส่ใจอย่างจริงจัง (บรรยาย) และสำหรับในมุมของคนญี่ปุ่นแล้ว การเปิดร้านขนมปังนั้นดีอย่างไรคะ (ฟูจิ) อันนี้เป็นร้านที่ท่านบอกว่า ท่านเป็นเจ้าของร้านอาหารอยู่แล้ว มีความฝันว่าอยากจะทำร้านขนมปัง เพราะว่าขนมปังจะขายได้ตลอดเวลา ไม่เหมือนร้านอาหาร ก็คือจะยุ่งตอนกลางวันกับตอนเย็นเท่านั้น ในการทดลองสูตรที่จะอร่อยเลย มันใช้เวลานานไหมคะ แล้วก็พอคิดเสร็จแล้ว เวลาเอามาขายแล้วมีการปรับเปลี่ยนไหม
หรือว่าโอเคจบเลย (ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) เขาใช้เวลาคิดอยู่ ซึ่งคนคิดสูตรก็คือ คุณคิชิโมโต้ เป็นสูตรที่ใช้เวลาคิดประมาณสองปี ลองผิดลองถูก ๆ จนมาเป็นรสชาติแบบนี้ (บรรยาย) และสิ่งสำคัญที่พี่ติ๋วตั้งใจมาถามเลย ก็คือ
ถ้าจะทำให้ขนมปังนุ่มด้วย มีส่วนผสมเพื่อสุขภาพด้วย จะต้องทำอย่างไรดี คำตอบคือ… (ฟูจิ) พี่ใช้แป้งสาลีจากกี่ที่ และพี่ลองที่เดียวหรือเปล่า
ถ้าลองที่เดียวนี่คือ การลองผิดลองถูกที่น้อยมาก เขาไปเจอแป้งสาลีจาก
ประเทศนู้น ประเทศนี่ ประเทศนั้น มาเป็นสิบ ๆ เป็นร้อย ๆ แล้วถึงมาเจออันที่เจ๋งสุด (ติ๋ว) ตอนนี้เท่าที่ดูนะคะ สิ่งแรกก็คือเรื่องของสูตรที่มันจะต้องเป๊ะ แล้วก็ใส่ใจในการทำให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ แล้วก็เทสต์ (Test) ให้มากที่สุดจนกว่าเราจะพอใจ สูตรมันต้องเป็นของเราเอง มันไม่ใช่จะไปตามใครได้
เพราะฉะนั้นเราต้องเทสต์ (Test) จนเราพอใจ ที่เราคิดว่าโอเคแล้ว ถึงจะนำมาขายได้ บรรยากาศในร้าน รู้สึกทุกอย่างเร่งรีบ ใส่ใจทุกขั้นตอน ทุกอย่าง คลีน (Clean)
แล้วก็ เคลียร์ (Clear) มาก ๆ (บรรยาย) มาถึงช่วงเวลาสำคัญ คือการชิมขนมปังปอนด์นุ่มสุด ๆ ของทางร้าน อบออกมาจากเตาใหม่ ๆ เลย อิจฉาพี่ติ๋วเบา ๆ นะคะ (ฟูจิ) อันนี้คือขนมปังที่ท่านให้เราชิม แล้วบอกว่า ใช้มีดไม่ได้
ถ้าใช้มีดมันจะยุบไปเลย ก็เลยต้องมีการฉีก โอ้โฮ ขอดมก่อน หอมมาก โอ้โฮ อร่อย อร่อยมากเลย (บรรยาย) ฟินกันไปนะคะ ต้องขอขอบคุณท่านเจ้าของร้านมาก ที่ให้เราได้ถ่ายทำซ้ำเป็นครั้งที่สอง พี่ติ๋วน่าจะได้แรงบันดาลใจกลับไปไม่น้อยเลยละค่ะ
ตอนหน้าเราจะเดินทางด้วยกันต่อไป คุณป้าฮิโรโกะนัดกับเราไว้ในอีกสถานที่ ซึ่งก็เป็นกิจกรรมที่หาชมไม่ได้ง่าย ๆ อีกเช่นกัน ติดตามต่อในตอนหน้านะคะ [เสียงเล่นเครื่องดนตรี] วันนี้ต้องทำอาหารไทย เพราะอยากจะให้คนญี่ปุ่น ได้ทานรสชาติของอาหารไทยสักมื้อหนึ่งก่อน (บรรยาย) พบกับดูให้รู้ได้ใหม่ในครั้งหน้า กับเรื่องราวในญี่ปุ่น
ที่คุณยังไม่เคยเห็น ดูให้รู้ รู้ให้ลึก สวัสดีค่ะ

[เสียงดนตรี]

Related Post

Leave a comment

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องที่ต้องการถูกทำเครื่องหมาย *