คนญี่ปุ่นกับบันทึกภาษาไทยที่น่ารักที่สุด ตอน 2

1102 0

(บรรยายหญิง) ตามเจ้าของเพจ
บันทึกภาษาไทยของผม ไปถึงบ้านเกิดที่ญี่ปุ่น (ภาษาญี่ปุ่น)

[เสียงหัวเราะ]

(ฟูจิ) ถามเรื่องแฟนนะครับ
คุณพ่อตอบว่า I Dont Know.

[เสียงหัวเราะ]

(อิซากะ) พ่อช่วยผมด้วย (ทีมงาน) เรียกพ่อมาทำอะไร ผมทำอย่างไร ผมไม่รู้ว่าทำอย่างไร (บรรยาย) พบกับคุณพ่อ คุณแม่ คุณปู่ คุณย่า
ผู้อยู่เบื้องหลังความน่ารักของเขา แล้วคุณจะรักเขามากขึ้นค่ะ
(ฟูจิ) โอ้โฮ คัมภีร์ ๆ (ภาษาญี่ปุ่น) เยี่ยม ๆ รู้วรรณยุกต์ด้วย (อิซากะ) รู้ โอ้โฮ เข้าใจ แปลเข้าใจนะ เขียนได้ดีมาก ๆ เลย ดูให้รู้ รู้ให้ลึก (อิซากะ) ตัวอักษรภาษาไทยน่ารักและลึกลับ

[เสียงดนตรี]

(บรรยาย) ตอนที่แล้ว
เราได้พาน้องกะหรือคุณอิซากะ มาทำความรู้จักกับคุณผู้ชมไปแล้วนะคะ ภารกิจต่าง ๆ ที่ต้องทำที่เมืองไทย
ผ่านไปอย่างสนุกสนานมาก และคิดว่าหลังจากการทำภารกิจ
ที่กรุงเทพฯ วันนั้นไปแล้ว น้องกะก็ได้ข้อมูลไปเขียนลงในเพจ บันทึกภาษาไทยของผม
อีกหลายบันทึกเลยล่ะค่ะ
เหตุการณ์ตอนที่แล้วจบลงที่ ฟูจิเซ็นเซตามไปทำความรู้จักกับน้องกะกันต่อ
ที่บ้านเกิดที่ญี่ปุ่นกันเลย คราวนี้เราจะได้รู้จักกันทั้งครอบครัว
ของน้องกะเลยค่ะ
ซึ่งจะทำให้เรารู้ว่า
น้องกะน่ารักขนาดนี้เพราะอะไร

[เสียงดนตรี]

(ฟูจิ) คุณอิซากะทำอาชีพอะไรครับ
(อิซากะ) ทำงานข้าราชการ (ภาษาญี่ปุ่น) (อิซากะ) ไม่ใช่ ๆ (ภาษาญี่ปุ่น) ชิยาคุโชะ คือ ที่ว่าการอำเภอ (บรรยาย) น้องกะเป็นข้าราชการค่ะ
ทำงานที่ที่ว่าการอำเภอ
ดังนั้น ในชีวิตประจำวัน
ก็คงไม่ได้ใช้ภาษาไทยเลย แล้วทำไมน้องกะถึงต้องเรียนภาษาไทยล่ะคะ (ฟูจิ) ทำไมถึงสนใจภาษาไทยครับ
ผมมีเพื่อนคนไทย ผมสอนภาษาญี่ปุ่นให้คนไทย แล้วก็คนไทยสอนภาษาไทยให้ผมครับ
ก็เลยสนใจวัฒนธรรมไทยครับ
(บรรยาย) จากความสนใจในภาษาไทย
และอยากจะฝึกฝีมืออยู่เรื่อย ๆ ก็เลยลองเขียนบันทึก และก็ทำเพจ
บันทึกภาษาไทยของผมขึ้นมาค่ะ
ซึ่งน่าทึ่งมากเลยนะคะ น้องกะเขียนบันทึกด้วยลีลาการเล่าเรื่อง
และมุมมองแบบคนญี่ปุ่นที่รักเมืองไทย มองเมืองไทยด้วยสายตาที่น่ารัก น่าเอ็นดู ทำให้บันทึกได้รับความสนใจจากคนไทยมากมาย ภายในระยะเวลา 5 เดือน
มีคนติดตามเพจถึงแสนกว่าคน โดยไม่ได้มีการทำโฆษณาใด ๆ เลยค่ะ

[เสียงดนตรี]

(ภาษาญี่ปุ่น) (อิซากะ) ใช่ครับ
(ภาษาญี่ปุ่น) (อิซากะ) ใช่ครับ
(ภาษาญี่ปุ่น) 5 เดือน มีคนติดตาม 110,000 คนเลยนะ (อิซากะ) ตกใจมากครับ
(ภาษาญี่ปุ่น) (อิซากะ) อยู่บ้าน สุดยอดเลยครับ
(ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) เพราะอะไรถึงมีคนตาม หนึ่งในนั้น คือ การผิดพลาด พวกเรากลัวเรื่องความผิดพลาดบ่อย ๆ
แต่นี่บอกว่า ผิดพลาด เขียนแปลก ๆ เขียนผิดพลาดนิดหน่อย แล้วก็ยังใช้คำพูดที่แปลก ๆ ทำให้มีความเอ็นดู คนก็เลยติดตามเยอะ นั่นแหละความผิดพลาดทำให้คนเอ็นดู
เพราะฉะนั้นเราอยากจะฝึกภาษาญี่ปุ่น
หรือภาษาอังกฤษก็แล้ว
แต่ พูดไปเลย

ถ้าเราผิดพลาดเขาจะเอ็นดูเราครับ

[เสียงดนตรี]

(ภาษาญี่ปุ่น) ตรงไหนที่มีคนกดไลก์เยอะ แล้วเขียนเรื่องอะไร คุณอิซากะบอกว่าเขียนเรื่อง
สิ่งที่เห็นในประเทศไทยแล้วไม่เคยเห็นในญี่ปุ่น นั่นแหละเป็นเรื่องน่าสนใจ บอกว่าขึ้นรถเมล์ปุ๊บ ในรถเมล์จะไม่มีป้ายเขียนว่ากี่โมง
มีรถมาจอดกี่โมง ก็เป็นเรื่องที่ไม่เคยเห็นมาก่อนแล้วเขียนลงไป ก็ทำให้คนไทยได้เห็นมุมมองอีกมุมหนึ่งครับ

[เสียงดนตรี]

(ภาษาญี่ปุ่น) นอกจากนั้นแล้ว คุณอิซากะยังเขียนอีกว่า จัดลำดับความเผ็ดของอาหารไทย อะไรเผ็ดที่สุด บอกว่า ไส้อั่ว สำหรับคนไทยไม่เผ็ด

แต่สำหรับผมเผ็ดมาก เผ็ดจริง ๆ ตัวหนังสือตัวไหนที่ชอบ (ภาษาญี่ปุ่น) (อิซากะ) ใช่ 5 ลำดับ (ฟูจิ) ลำดับของภาษาไทยที่เขาชอบที่สุด
ตัวหนังสือมีอะไร (อิซากะ) อันดับ 1 ก. ไก่ (ฟูจิ) ทำไม ๆ ถึงเลือก ก. ไก่ (อิซากะ) เพราะว่า
เหมือนกับหัวไก่จริง ๆ ใช่ไหมครับ
แล้วมีในชื่อของผม อิซากะ อันดับ 2. ง. งู (ฟูจิ) ง งู (อิซากะ) ง. งู เพราะว่าผมชอบ เงาะ แล้วก็ ม. ม้า เหมือนกับ ม้าวิ่ง อันดับ 4. ท. ทหาร (ฟูจิ) ท. ทหาร (อิซากะ) ใช่ไหมครับ
ท. ทหาร (ฟูจิ) ใช่ ๆ (อิซากะ) ท. ทหาร อันนี้เหมือนกับแมวตกใจ อันดับ 5. ฬ. จุฬา เท่มาก ไม่เคยเห็น ผมไปเที่ยวในรถเมล์ที่มีแอร์ครับ
ผมตกใจที่ข้างในหนาวมาก ช่วงพริบตาเดียวครับ
มันเร็วมาก ผมจะร้องไห้ครับ
ลิงก็ชอบโคล่าหรือครับ
คืนสิ แล้วก็ผมถ่ายรูปอยู่ครับ

แต่คิดลึก ๆ อันตรายครับ

โดยเฉพาะบนสะพานลอยอันตรายครับ
ผมเป็นห่วงครับ
อาหารไทยอร่อยเกินไป อาหารไทยทำให้ผมอ้วน ๆ ครับ
(บรรยาย)
แต่ละเรื่องที่น้องกะเขียน
โดนใจคนไทยจริง ๆ ค่ะ
ทำให้แฟนเพจทั้งหลาย ไม่ใช่แค่อ่านแล้วสนุก
แต่ยังหลงรักน้องกะเข้าไปเต็ม ๆ เลยค่ะ
คุยกำลังสนุก มาถึงบ้านน้องกะแล้วค่ะ

[เสียงดนตรี]

[เสียงดนตรี]

(ภาษาญี่ปุ่น) (อิซากะ) ถึงแล้วครับ
(ทีมงาน) ถึงแล้วหรือ (ภาษาญี่ปุ่น) (บรรยาย)
บ้านของครอบครัวน้องกะเป็นบ้านเก่า แล้วก็ยังดูแลรักษาไว้อย่างสวยงามค่ะ
แถมอาชีพที่ทางครอบครัวทำก็น่าสนใจ นั่นก็คือ ทำนา เดี๋ยวน้องกะจะพาลงไปดูพื้นที่กันค่ะ

[เสียงดนตรี]

(ภาษาญี่ปุ่น) ที่ญี่ปุ่นมีการทำนาได้ปีละหนึ่งครั้ง (ภาษาญี่ปุ่น) นั่นก็คือตอนนี้เป็นช่วงที่เก็บเกี่ยวเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้กำลังพรวนดินกันอยู่ (บรรยาย) ระหว่างคุยกันอยู่
คุณพ่อของน้องกะก็เดินมาทักทายพวกเราค่ะ
ดูสิคะ อัธยาศัยดีมาก ๆ เลย และไม่ได้หมดแค่นี้นะคะ ครอบครัวอันอบอุ่น มีคุณปู่ คุณย่าด้วยค่ะ
(เสียงพูดคุยกัน) (ภาษาญี่ปุ่น) (บรรยาย) นี่เราคงจะยังคุยอะไร
เป็นเรื่องเป็นราวยังไม่ได้ เพราะคุณปู่พาเราเดินชมบ้านใหญ่เลยค่ะ
แถมยังยกเก้าอี้ตามไปด้วย คุณปู่อายุเกิน 80 ปีแล้วนะคะ ถึงความจำจะมีปัญหานิดหน่อย

แต่สุขภาพแข็งแรงมากจริง ๆ พอจะเห็นแล้วใช่ไหมล่ะคะว่า
น้องกะน่ารักเพราะอะไร (ฟูจิ) เอาละ ไปดู ไปดูในยุ้งกัน เขาบอกว่าในยุ้งมีข้าว 30 กิโลกรัม
คูณ 200 ถุง คือ 6 ตัน (ภาษาญี่ปุ่น)

[เสียงดนตรี]

(ฟูจิ) แล้วถุงหนึ่ง 30 กิโลกรัมขายได้เท่าไร 5,000 เยนเอง ถูกมาก
ถ้าขายข้างนอก แค่ 1 กิโลกรัม
ก็ประมาณ 2,000 – 3,000 เยนแล้ว (ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) กินข้าวทุกวันนะครับ
ก็ดีสำหรับกินเอง มีแบ่งให้เพื่อนอยู่แล้ว และก็ขายด้วย

[เสียงดนตรี]

(บรรยาย) เดินทั่วบ้านแล้ว ตอนนี้ได้เวลาต้อนรับ
แขกต่างบ้านต่างเมืองอย่างพวกเรา ด้วยอาหารค่ะ
ซึ่งทั้งครอบครัว
ให้เกียรติมาร่วมโต๊ะกับฟูจิเซ็นเซ ด้วยความดีใจที่มีคนมาเยี่ยมบ้านค่ะ
(ฟูจิ) กินข้าวกันเป็นครอบครัว
รู้สึกอบอุ่นมาก ๆ เลย (ภาษาญี่ปุ่น) (ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) ถามคุณพ่อว่าเจ้าตัวเป็นอย่างไร บอกว่าเจ้าตัวเป็นคนที่รักคุณตา คุณยาย แล้วก็มีความโอบอ้อมอารี ตอนที่อยู่บ้านนี้ครับ
ดูแลคุณตากับคุณยาย คุณตาเป็นโรคความจำไม่ค่อยดี กลางคืนจะช่วยพาไปห้องน้ำด้วย พาไปดูแล เป็นคนที่กตัญญูมาก ๆ ครับ
(ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) วันนี้แขกมาก็จะทำ
โอเซกิฮัง ก็คือข้าวแดง ธรรมดาจะไม่ได้กินแบบนี้ (ภาษาญี่ปุ่น) ทำอาหารเพื่อเป็นการต้อนรับครับ
(ภาษาญี่ปุ่น) ดูแล้วเป็นแบบนั้นเลยครับ
เคนโคเตกิ ดีต่อสุขภาพมาก ๆ เลย ดูแล้วไม่มีของทอด การกินอาหารที่เฮลตี้แบบนี้ครับ
ทำให้มีคนป่วยน้อย ดีต่อร่างกายมาก ๆ ครับ
(บรรยาย) เราสงสัยว่าน้องกะ
เขียนบันทึกลงเฟซบุ๊ก จนมีคนสนใจมากขนาดนี้ แล้วคุณพ่อ คุณแม่ เคยไปเมืองไทยหรือไม่ คำตอบคือ… คุณพ่อ คุณแม่ ยังไม่เคยไปเมืองไทย รู้สึกว่ามีคนเยอะต่างจากที่นี่เลย คือที่นี่เงียบ เห็นคนเยอะ ไม่เคยเห็นมุมมองที่อื่น คิดว่าอยากจะไปในอนาคต (บรรยาย) ความจริงแล้วสิ่งที่น้องกะมุ่งมั่น
เรียนภาษาไทยและก็เขียนบันทึก ที่แม้ท่านจะไม่รู้ว่าเป็นเรื่องอะไร
แต่รู้ว่าเป็นที่รู้จักของคนไทยประมาณหนึ่ง และมีรายการของเรามาถ่ายทำถึงที่บ้าน ทำให้คุณพ่อ คุณแม่ภูมิใจ
ในตัวลูกชายมากเลยนะคะ และก่อนหน้านี้น้องกะไม่ได้อยู่ที่บ้าน เพราะต้องไปเรียนหนังสือในเมือง
แต่พอเรียนจบก็กลับมาทำงานที่บ้านเกิด แล้วก็ได้ช่วยงานคุณพ่อ คุณแม่ หลายอย่าง ทำให้ทั้งครอบครัว มีความสุขขึ้นมากเลยละค่ะ
(ภาษาญี่ปุ่น)

[เสียงหัวเราะ]

(ฟูจิ) ถามเรื่องแฟนครับ

ถ้ามีแฟนต่างประเทศก็ดีครับ

ไม่มีปัญหาอะไรเลย ส่วนคุณพ่อบอกว่า I dont know. (บรรยาย) คุณพ่อปล่อยมุกทันทีเลยนะคะ
พอพูดเรื่องแฟน
แต่เบื้องหลังความสนุกสนานนี้ ท่านก็บอกว่า
ท่านอยากให้ลูกชายสุขภาพแข็งแรง เพราะเมื่อแข็งแรง
ก็จะมีแรงทำอะไรได้มากมาย รวมทั้ง
ถ้าทำอะไรผิดพลาดลงไป ก็จะสามารถกลับไปแก้ไขได้ด้วยค่ะ
(ฟูจิ) คุณพ่อเสริมมาบอกว่า
ลูกชายจะพลาดหรือจะอะไรก็แล้ว
แต่ ขอให้ร่างกายแข็งแรง เพราะอะไร
ถ้าร่างกายแข็งแรงจะพลาดกี่ทีก็ได้ ก็สามารถฟื้นฟูกลับมาใหม่ได้ สามารถทำใหม่ได้ คุณพ่อมีมุมมองที่กว้าง
และมีความเป็นคุณพ่อที่ใจกว้างมาก ๆ เลยครับ
ผมฟังแล้วรู้สึก โอ้โฮ ใช่เลย

[เสียงดนตรี]

(บรรยาย) อิ่มจากอาหารแล้ว เราจะตามไปดูน้องกะยืดเส้นยืดสาย
ให้อาหารย่อยสักนิด ด้วยการ… (อิซากะ) พ่อช่วยผมด้วย พ่อช่วยผมด้วย (ทีมงาน) เรียกพ่อมาทำอะไร ผมทำอย่างไร ผมไม่รู้ว่าทำอย่างไร (บรรยาย) อ้าว แล้วเดินลงไปในนาด้วยตัวเอง เสร็จแล้วไปร้องเรียกให้พ่อช่วย อะไรกันคะน้องกะ คิดว่าจะอวดความสามารถในการทำนา
ให้พวกเราดูนะนี่ (อิซากะ) กุญแจมี เดี๋ยว ๆ เอ๊ะ เสียบตรงไหน มาครับ
พ่อ (บรรยาย) มาแล้วค่ะ
คุณพ่อ
พระเอกตัวจริงของเรา (ฟูจิ) ตอนนี้ครับ
คุณโทโมยะ นี่ครับ
เริ่มแล้ว
เริ่มขยับแล้วนะครับ
คือช่วยคุณพ่อ บอกว่าการเป็นชาวนาเหนื่อยพอสมควรนะครับ
การกลับมาในครั้งนี้ กลับมาอยู่ที่บ้านเลยครับ
กำลังขับให้เราดูครับ

[เสียงดนตรี]

(บรรยาย)
และแล้วน้องกะ
ก็ขับรถเกี่ยวข้าวได้สำเร็จค่ะ
จริง ๆ น้องกะต้องช่วยคุณพ่ออยู่แล้ว
ก็เลยขับเป็นนะคะ ซึ่งการขับรถแบบนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องฝึกฝนมาพอตัวค่ะ
แล้วหันไปดูอีกฝั่ง ดูกันสิคะว่าคุณพ่อ คุณแม่อาการเป็นอย่างไร ลูกชายเป็นพระเอกเสมอ
ในมุมของคุณพ่อ คุณแม่นะคะ น่ารักมากจริง ๆ ค่ะ
โชว์ฝีมือขับรถเกี่ยวข้าวเสร็จแล้ว ตอนนี้ขอคุยกันสักนิดค่ะ
คอมเมนต์ในเฟซบุ๊กเป็นอย่างไรครับ
สนุกมากครับ

คนไทยสนุกและดีใจมาก ดีใจจริง ๆ เขาชอบมาก น่ารัก เอ็นดู ๆ แล้วก็ผมเรียนภาษาไทย
จากคอมเมนต์ทุกคนครับ
(ภาษาญี่ปุ่น) (ภาษาอังกฤษ) (ภาษาญี่ปุ่น) บอกว่าคนไทยมีเสน่ห์
และก็มีความน่ารัก ผูกพันกันได้ง่าย เวลาไปกินข้าวแผงลอยอย่างนี้
ถามปุ๊บก็จะตอบเลย (บรรยาย) น้องกะบอกว่า
แฟนเพจนั้น 75 % เป็นผู้หญิง ที่เป็นทั้งคุณครู นักศึกษา
ที่เรียนภาษาญี่ปุ่นอยู่ที่เมืองไทย คือเหมือนว่าเพจนี้ เป็นพื้นที่แลกเปลี่ยนความรู้
กำลังใจในการเรียนภาษาไปในตัวค่ะ
(ภาษาญี่ปุ่น) ถามว่าจะเรียนไปถึงไหน
มีความพยายามอย่างไร ตอนนี้ คือ ทำต่อเนื่อง ๆ แล้วจะเอาสิ่งที่เขียนมา
ออกมาเป็นหนังสือ ผลิตออกมาครับ
(บรรยาย) คุยไปคุยมา น้องกะมีไอเดียว่า อยากจะลองนำข้าวไทยมาปลูกในญี่ปุ่นด้วยค่ะ
ต้องรอฤดูหน้าแล้วนะคะ (บรรยาย) น้องกะขับรถเกี่ยวข้าว ตอนนี้ฟูจิเซ็นเซ
เห็นคุณพ่อกำลังขับรถไถดินอยู่ ก็เลยอยากจะลองบ้างแล้วละค่ะ
[เสียงเครื่องยนต์เกี่ยวข้าว] (ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) โอเค ยากนะ ปล่อยเลยหรือ ไม่ได้ง่าย ๆ นะ ยากเหมือนกันนะ เหมือนขับเรือเลย ๆ ตรงหรือเปล่า (บรรยาย) เอาละค่ะ
มาถึงถิ่นแล้ว จะไม่ให้เจ้าถิ่นเขียนบันทึกสด ๆ ให้เราดู
ก็คงจะไม่สมบูรณ์ ให้เวลาน้องกะเรียบเรียงนิดหนึ่งนะคะ

[เสียงดนตรี]

(ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) เคล็ดลับวิธีของการที่คุณอยากจะเก่งภาษา
ญี่ปุ่น ภาษาอังกฤษ หรือภาษาไทย ภาษาอะไรก็แล้ว
แต่ ตอนนี้เราพูดภาษาไทย
เพราะเราเป็นคนไทย ถูกไหม
ถ้าเราจะเก่งภาษา คือวิธีการที่บอกว่า เขียนภาษามาก่อนที่ตัวเองอยากพูด
อยากเขียน แล้วค่อยมาแปลทีหลัง คุณอิซากะใช้เวลาเขียนประมาณครึ่งชั่วโมง แล้วค่อยมาแปลอีกประมาณ 2 ชั่วโมง ใช่ครับ
โอ้โฮ นี่ ๆ มีเล่มที่ผมเขียนอยู่ด้วยหรือ (ฟูจิ) อย่างนี้ต้องมีเซ็นซิ ต้องมีผมเซ็นซิ (ฟูจิ) คุณผู้ชมรู้ไหม
ไม่เคยเห็นใช่ไหม ผมเขียนนะ หนานะ ผมใช้เวลาเขียนประมาณหลายปี
พจนานุกรมญี่ปุ่น – ไทย (บรรยาย) นี่แหละค่ะ
สิ่งที่ฟูจิเซ็นเซถืออยู่
คือ ผู้ช่วยสำคัญ ที่ทำให้น้องกะเขียนบันทึกภาษาไทยได้ นั่นก็คือ พจนานุกรมไทย – ญี่ปุ่น ที่ฟูจิเซ็นเซเป็นคนเขียนขึ้นมาเมื่อหลายปีก่อนค่ะ
ขอลายเซ็นเสียเลยค่ะ
ดูสิครับ
ผมเขียนหนังสือนี่ ดูนะ เขาเขียนสวยกว่าผมอีก (อิซากะ) ดีใจ ๆ ขอให้ประสบความสำเร็จทำเพจนะครับ
(ฟูจิ) มาขอดูหน่อย เล่ม 1 เล่ม 2 เล่ม 3 โอ้โฮ มี 8 เล่มแล้ว (อิซากะ) ไม่ใช่ ตอนนี้ 9 (ฟูจิ) มี 9 เล่มแล้ว เขียนเฉย ๆ
แต่ยังไม่เคยลงในเฟซบุ๊ก เพิ่งมาลงในเฟซบุ๊กเมื่อ 5 เดือนที่แล้ว (อิซากะ) ใช่ครับ
เล่มแรกเขียนตัวภาษาไทยไม่ได้ ก็เลยใช้ตัวภาษาโรมันก่อนจะได้มีเสียง คนญี่ปุ่นเวลาจะเรียนภาษาญี่ปุ่นต้องเสียงโรมัน เพราะจะมีไม้โท ไม้เอก พอจะใส่เสียงได้ แล้วสระ อือ กับ สระ อู อย่างนี้
แล้วสระ เอือ อย่างนี้ แล้วก็ตัว ง ก็เป็น ng อะไรอย่างนี้
มันจะยากหน่อย (อิซากะ) ใช่ ๆ (บรรยาย) น้องกะฝึกฝนมาหลายปีจริง ๆ ค่ะ
คือเขียนบันทึกมาเรื่อย ๆ เป็นเวลา 6 ปีแล้ว
แต่เพิ่งจะมาฝึกทำเพจปีนี้
ดังนั้น ผลงานที่เกิดขึ้น
ไม่ใช่ของที่ได้มาชั่วข้ามคืนนะคะ เป็นสิ่งที่ฝึกฝน กลั่นกรองมาแล้วค่ะ
อันนี้ทั้งหมดใช้เวลากี่วันถึงจะเขียนได้ครับ
(ภาษาญี่ปุ่น) 3 วัน 4 วัน ในหนึ่งเรื่อง ใช้เวลา 3 – 4 วัน คือร่างจากภาษาญี่ปุ่นก่อน แล้วค่อยมานั่งเขียนตัวเขียน แล้วก็มีคนมาเช็กให้ (บรรยาย) ไม่ใช่แค่เขียนได้
อ่านได้ด้วยนะเออ น่ารักจริง ๆ ค่ะ
และตอนนี้น้องกะก็กำลังพยายามทดลอง
วิธีนำเสนอบันทึกรูปแบบใหม่อยู่ ลองมาดูด้วยกันนะคะ ว่าจะเป็นอย่างไร บันทึกภาษาไทยของผม เก่งได้เพราะใจรัก สวัสดีครับ
ผมชื่อ อิซากะ ครับ
ผมเป็นคนญี่ปุ่นครับ
ผมเรียนภาษาไทยด้วยตัวเองครับ
ยินดีที่ได้รู้จักครับ
คนที่อ่านถึงที่นี่
มีคนที่คิดว่าทำไมคนนี้ใช้มือเขียน ตามจริงแล้วโอกาสที่ใช้มือเขียน
ในชีวิตประจำวันไม่ค่อยมี ครับ
ไม่ค่อยมีครับ
โอกาสของการพิมพ์เยอะกว่าครับ

แต่ผมใช้มือเขียนครับ
เพราะว่าผมชอบตัวอักษรภาษาไทยครับ
ตัวอักษรภาษาไทยน่ารัก และลึกลับครับ
กำลังใจในการเรียนมีหลายแบบครับ

แต่ผมคิดว่า
ไม่มีการมีกำลังใจที่ดีกว่าความรัก ความชอบครับ
เก่งได้เพราะใจรักครับ

ผมจะพยายามต่อ ๆ ไปครับ
(ฟูจิ) สุดยอด [เสียงปรบมือ] (อิซากะ) ขอบคุณครับ
(บรรยาย) น่าสนใจไปอีกแบบนะคะ ได้เห็นหน้าตา เสียง สำเนียง อารมณ์ความรู้สึก
ที่มีต่อเรื่องที่เขียนด้วยนะคะ และแน่นอนว่ากว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ น้องกะต้องพยายามมากจริง ๆ ค่ะ
(ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) เวลาหมดพลังในการที่จะทำต่อทำอย่างไร บอกว่าให้ย้อนกลับไปดูบันทึกเล่มเก่า ดูว่าตัวเองเก่งมาถึงตรงนี้แล้ว เก่งมาพัฒนา ๆ อยู่เรื่อย ๆ มาจนถึงตรงนี้ได้ ก็เลยทำให้ตัวเองรู้สึกว่ามันไปได้ต่อ นั่นแหละคือเหตุผลเลยครับ
(ภาษาญี่ปุ่น) (เสียงอ่านตัวพยัญชนะไทย)
ก จ ด ต บ ป ข ฉ (ภาษาญี่ปุ่น) หลงใหล (อิซากะ) หลงใหล (ฟูจิ) หลงใหลประเทศไทย นี่ดีไหม หลงใหลประเทศไทย เข้าใจไหม หลงใหล หลงใหลอะไรครับ
หลงใหล แปลว่า (ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) ไล ไหล่ ไล่ ไล้ ใหล (ภาษาญี่ปุ่น) เดี๋ยวเราจะมาสอบภาษาไทย (ภาษาญี่ปุ่น) ดีไหม ๆ (อิซากะ) ยากจัง เอาคำว่าอะไรดี จะถามว่า ดูให้รู้ ดูให้รู้ โอ้โฮ ดู… (อิซากะ) ดู ให้ ดูให้ (ฟูจิ) ให้ โอ้โฮ ว้าว ผ่าน ๆ โอ้โฮ คัมภีร์ ๆ (ภาษาญี่ปุ่น) เยี่ยม ๆ รู้วรรณยุกต์ด้วย (อิซากะ) รู้ (ฟูจิ) รู้ โอ้โฮ คัมภีร์ ๆ รู้ให้ลึก รู้ให้ลึก รู้ ให้ ลึก (อิซากะ) รู้ ให้ ลึก รู้ (ฟูจิ) รู้ (อิซากะ) รู้ (ฟูจิ) รู้ (ภาษาญี่ปุ่น) (อิซากะ) รู้ให้ (ฟูจิ) ให้ (อิซากะ) ให้ (ฟูจิ) โอ้โฮ เก่งนะ ๆ (อิซากะ) รู้ ให้ (ฟูจิ) ลึก (อิซากะ) ลึก ๆ (ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) ล. ลิง (อิซากะ) ล. ลิง (ภาษาญี่ปุ่น) (ฟูจิ) ใช่ รู้ให้ลึก (ภาษาญี่ปุ่น) เข้าใจไหม (ภาษาญี่ปุ่น) โอ้โฮ เข้าใจ แปลเข้าใจ
เขียนได้ดีมาก ๆ เลย ดูให้รู้ รู้ให้ลึก

[เสียงดนตรี]

(บรรยาย) สรุปว่าวันนี้
น้องกะได้เรียนคอร์สภาษาไทย กับฟูจิเซ็นเซ อาจารย์ตัวจริงไปอีกหนึ่งบทค่ะ
ไม่ได้มีอะไรยากเกินความพยายามจริง ๆ นะคะ และที่สำคัญ
ทุกอย่างที่น้องกะเขียนเป็นบันทึกออกมา ล้วนมาจากใจ
จากความรู้สึกลึก ๆ ที่มีต่อเมืองไทย
ดังนั้น คนอ่านจึงสัมผัสได้ถึงหัวใจดวงนี้ ของเด็กหนุ่มชาวญี่ปุ่นที่แสนจะน่ารักค่ะ
ขอบคุณน้องกะและครอบครัวมากเลยนะคะ ที่ทำให้เราได้มาเยี่ยมถึงบ้านค่ะ
ขอให้เก่งภาษาไทยขึ้นทุกวัน พวกเราเป็นกำลังใจให้ค่ะ
พบกับดูให้รู้ได้ใหม่ในครั้งหน้า กับเรื่องราวในญี่ปุ่นที่คุณไม่เคยเห็น ดูให้รู้ รู้ให้ลึก สวัสดีค่ะ

[เสียงดนตรี]

(ฟูจิ) หวานมาก หอมมาก อร่อยมาก

Related Post

Leave a comment

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องที่ต้องการถูกทำเครื่องหมาย *